Doubt !! ลวง หลอก ฆ่า

กาลครั้งหนึ่งยังมีหมาป่าแฝงตัวเข้าไปอยู่ในกลุ่มกระต่ายซึ่งรักใคร่กลมเกลียวกัน
ในยามที่กระต่ายหลับไหลหมาป่าก็เผยตัวจริงออกมาและคอยจับกระต่ายกินทีละตัว
และ...

ทุกตัวได้ตัดสินลงโทษกระต่ายที่ตัวเองคิดว่าน่าจะเป็นหมาป่า
ซึ่งหากว่านั่นเป็นหมาป่าตัวจริง กระต่างก็จะเป็ยฝ่ายชนะ..
แต่หากมันไม่ใช่แล้วล่ะก็..

กระต่ายก็จะถูกจับกินหมด..นี่คือเรื่องราวของเกมนั้นนั่นเอง

คือไร

ฟิคไง

กำ หลอกลวงฆ่า ลวงหลอกฆ่า เอ๊ะ งง 555+

ตอนที่ 1 RABBIT DOUBT
ผมชื่อไลท์อาครับ อายุ 15 ปีวันนี้ผมนัดเจอกับเพื่อนๆที่รู้จักกันทางอินเตอร์เน็ต
พวกเราทุกคนล้วนรู้จักกันมานานถึง 3 ปีแล้ว และวันนี้พวกเราก็ได้นัดกันที่ลานน้ำพุ ในเมือง CEO
ไลท์: มัวแต่แวะข้างทางนึว่าจะมาสายซะอีก ค่อยยังชั่วหน่อย มาทันก่อนเวลา 10 นาที
นีส : ทายซิใครเอ่ย
ไลท์ : นีสซัง
นีส : ถูกต้องนะค๊า ไลท์จังมาทำอะไรที่นี่ล่ะ
ไลท์ : พี่นีสน่ะแหละมาที่นี่ทำไม
นีส : อ่อพี่มาซื้อของกะป๊า แล้วไลท์จังมากะใครเหรอ
ไลท์ : พี่นีสอยากได้อะไรเหรอฮะ
นีส : ของที่อยากได้เหรอ มีอะไรป่าว
ไลท์ :ช่างเถอะ แย่ล่ะสิ 11.00 น แล้วเหรอเนี่ย งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
นีส : ไลท์จัง ข้างหน้า
ไลท์ : เหวอออ ขอโทษครับ เป็นอะไรรึเปล่าครับ
ไลท์เดินไม่มองเลยเผลอเดินชนคนเข้า
บุคคลปริศนา : แกมัวเอาตาไปมองทางไหน
เตย : พอแค่นั้นเถอะแบงค์อุ
แบงค์ : เชอะ
ไลท์ : นั่นมัน
แบงค์ : นี่ไง RABBIT DOUBT
เตย : พวกเราเป็นผู้เล่นในเกมสืนี้ไงล่ะ
นีส : ขอโทษค่ะ
เตย :ชั้น จิดาภา เก้าแสนสุข เอ๊ย ชั้น ฮารุกะ เตยจิ จ๊ะ ชั้นเองยังคิดเลยว่าหน้าตาอย่างแบงค์น่ะเหมือนพวกแยงกี้
แบงค์ : พูดแดกดันกันไปหน่อยเปล่า
เตย : ต๊ายยย แทงใจดำเหรอ
นีส : เอ่อ แบงค์คุงอายุเท่าไหร่
แบงค์ : 14
นีส : ไม่ถึง 20 ห้ามสูบ ท่ายมทูต ตบเกรียน
แบงค์ : โอ๊ยยย
เตย : นีสเป็นอะไรของเค้าเหรอ
ไลท์ : กรรมการนักเรียน 4 ปีซ้อน แถม คุณพ่อเป้นผู้กำกับใหญ่ในกรมตำรวจด้วย
แบงค์ : เหอๆสนุกดีจัง
แม็ก : อ๊ะสวัสดีครับ ^^ ผมแม็กเองครับ
ไลท์ : ไม่น่าเชื่อว่านายจะมาด้วย
เตย : ตอนนี้เหลือ เนส เบส บี เค้ก ต่าย เมล่อน ภีม ตูดหมึก แล้วก็ทักกี้จัง จะมาเมื่อไหร่
ไลท์ :ต่ายเค้าบอกว่าไม่ถูกกับโรคคนพลุกพล่านเลยบอกว่ามาช้าหน่อย ส่วน เบส กะ เนส เห็นว่าติดธุระที่มหาลัย
แบงค์ : เฮอะแค่ไม่อยากมามากกว่าล่ะมั้ง คนพรรค์ นั้นไม่ต้องไปสนใจหรอก
นีส : แบงค์เป็นอะไรของเค้าเหรอ
เนส : ใครบอกชั้นไม่อยากมาล่ะว๊า ไอ้เบื๊อกนี่
เตย : อ๊ะดีเนส แบงค์อ่ะนะพอเบสเป็นหมาป่าทีไรเค้าก็ถูกจับกินก่อนทุกทีเลย 2 คนนั้นเค้าเลยไม่ถูกกัน
นีส : อ่อ แพ้เกมส์นี่เอง
ต่าย : เอ่อ สวัสดีค่ะ
เนส : ตุ๊กตานั่น
ต่าย : คาซึฮะ ต่ายจ๊ะ
เนส : ยินทีที่ได้รู้จัก ชั้นเนส เองนะ ไม่นึกเลยว่าต่ายจะเป็นเด็กที่น่ารักแบบนี้
ต่าย : เขินนะเธอว์
ไลท์: ทีกะพวกชั้นไมพูดแย่ๆแบบนั้นห๊า เจ้าบ้า

ว้าววววว น่าสนุกกเยย

ติดตตามๆ

พี่เนสแต่งเอาเข้าตัวเองแต๊ๆนะกา

= =''

ตอนที่ 2 GAME START !!
ไลท์ : เอ่อ ตายจัง เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึเปล่า
ต่าย : ไม่นี่คะ
เนส : นายเองก้ชอบหลีหญิงเหมือนกันเหรอ
ไลท์ : ป่าวนะ ชั้นน่ะชอบเก็นตะ อยู่เต็มหัวใจ ชีวิตนี้ชั้นจะอยู่เพื่อเค้าคนนั้น
เนส : ไปเถอะ
แม็ก : ก็ว่างั้นนะครับ ไปคาราโอเกะกันเถอะ มาร้องเพลงกันซัก หน่อย
ไลท์: ให้ตายสิ มาคาราโอเกะทั้งที ยังไม่ได้ร้องเลย เพราะ เตยพอจับไมค์ได้ก็ไม่ยอมปล่อยเลย แต่ก็ช่างเถอะ
เนส : ต่ายจ๊ะ
ไลท์ : ทั้งสองคนมีไรกันน่ะ
เนส : ไลท์
ไลท์ :หรือว่าหนีมาเพราะเสียงเพลงของเตย??
เนส : ก็งั้นแหละ
ไลท์ : เป็นไรรึเปล่า
ต่าย : รอดตัวไปที คนคนนั้นน่ะรบเร้าให้ออกมากันแค่ 2 คน อยู่นั่นแหละ
ไลท์ : ก็ช่วยไม่ได้นี่ ก็ต่ายน่ารักเองทำไม
ต่าย : ไลท์จัง เค้ากลัวเนสคุง อ่ะ
ไลท์ : ไม่เป้นไรหรอกชั้นจะปกป้องเธอเอง
แบงค์ : ห้าววว นีสจัง ชั้นขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ร้องเป็นเพื่อน เตยไปก่อนแระกัน
เนส : ฉี่เสร็จแล้วเอาเบีนร์มาป๋องนึงด้วยนะ
แบงค์ : เออน่า
นีส : เนสซัง อายุเท่าไหร่เหรอ
เนส : 19
นีส : หมัดไม่ถึง 20 ห้ามดื่มเหล้า
เนส : โอ๊ยยย ถึงเจ็บแต่ผมก็รับไว้ด้วยความเต็มใจ
ทักกี้ : สนุกกันใหญ่เลยนะ แหมม มีหนุ่มๆน่ารักด้วย
เตย :รึว่า...
นีส : รึว่า....
แม็ก :รึว่า....
เนส :รึว่านายคือ....ทักจัง
ทักกี้ : ถูกต้องแระจร้า พวกหนุ่มๆ
เนส :เหวออไม่เอานะ
แบงค์ : เห้ออ ปลดทุกข์นี่มันยอดเลยเนอะไลท์....ตอบหน่อยดิไลท์ รึว่า อึ๊อยู่
บอกแล้วไงว่าให้กินผักน่ะได้ถ่ายง่ายๆ
บุคคลลึกลับ : DOUBT!!!
ทันใดนั้นเอง แบงค์อุก็โดนไม้หน้าสามฟาดเต็มหน้าลงไปนอนกองอยู๋กับพื้น
และพอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกที เค้าก็อยู่ในห้อง ห้องหนึ่งซึ่งมีแต่ความมืด
ซึ่งมีกลิ่นเหม็นเน่าเหมือนกับ กองขยะ
แบงค์ : เหวออนั่นใครน่ะ
แบงค์อุซึ่งอยู่ในความมืด ที่มองไม่เห็น เขาเผลอเดินไปชนใคร ก็ไม่รุ
เค้าจึงสงสัยว่าใคร เค้าจึงได้จัดการถีบยอดอก ใส่คนคนนั้น
เตย : ว๊ายยยย นี่ชั้นเอง

แล้วตอนจบ ต่ายก็เป็นผู้ชนะสินะ

เง้อ

เบลถีบน้องเตย =A=''

กำ สนุกอะ เร้าใจๆ แบงค์อุเป็นคนแรก555+

ปล.
ไลท์ : ป่าวนะ ชั้นน่ะชอบเก็นตะ อยู่เต็มหัวใจ ชีวิตนี้ชั้นจะอยู่เพื่อเค้าคนนั้น
กรี๊ดกับประโยค = ='

ตัวเก่ง กะ ฮีโร่ มักจะเจอจับคนแรก

YongyStar พิมพ์ว่า:

ตัวเก่ง กะ ฮีโร่ มักจะเจอจับคนแรก

เหอๆ เดี๋ยวกุจะให้เมิงตายคนแรกเลย 555+

ขอตายแบบโหดๆแบบเผลอโดน้ำรอดสาดหน้า แล้วเจอตัดจมูกจนหายใจไม่ได้ตาย

ปล.ล้อเล่นนะจ๊ะ

^
^
^
^
^
โหดไปม๊างงไลท์

พรุ่งนี้จะมาลงนะจ๊ะ

ตอนที่ 3 คฤหาสน์ สยองขวัญ !!
แบงค์ : เตยเหรอ เราขอโทดนะ
เตย : ชิส์ทีหลังทำอะไร ก็ให้ระวังไว้ด้วยดิ
แบงค์ : แต่มันมืดจังเลยนะ
เตย : อืม จับมือกันไว้ดีกว่า
แบงค์ : ไมมือเตยมันเย็นๆจังอ่ะ เหมือนคนตายเลย
เตย : มือนายก็ด้วย
ทันใดนั้นเองก้มีคนเปิดไฟขึ้น และทั้ง 2 คนก็พบว่า....
เตย : กรี๊ดดดด
แบงค์ : อุ๊บบบ
แบงค์อุตกใจมากถึงกับน้ำลายฟูมปากเมือรู้ว่าเค้า กับ เตยได้จับมือกับ ศพที่ไร้หัว
เตย : ใครเปิดไฟน่ะ รึว่านาย
เบส : ใช่ ชั้นเอง
เตย : นีส ไลท์ กะ เนสล่ะ
ทักจัง : กรี๊ดดด !!!
เตย : นั่นมันทักจังไม่ใช่เหรอ
ทักจัง : ช่วยชั้นด้วยย ไม่เอาแล้วว !!
เบส : มีอะไร
ทักจัง : ดูนั่นสิ !!
พวกเบสถึงกับอึ้งเมื่อพบ ร่างไร้วิญญาณของเด็กหนุ่มจำนวนหลาย 10 คน ถูกตรึงไว้ด้วย ไม้กางเขน
บางคนหัวขาด บางคนถูกเปลือยกาย บางคนมีแต่หัว
เนส : เห้ยย นั่นใครน่ะ
เบส : นั่นต้องเป็นหมาป่าแน่
เนส/เบส : ไรเดอร์ คิกส์
บี : อ๊ากกก นี่ช้านเองงง เจ้าพวกบ้า
อุ๊บบบ !!
เนส : บีเองหรอกเหรอ
เบส : เท่านี้ก็มารวมตัวกันเกือบครบแล้ว เท่านี้ก็เหลือ ตามหาอีก 7 คนสินะ เค้ก ต่าย เมล่อน ภีม นีสจัง ไลท์ แม็กกี้
ทักกี้ : ถ้าเค้กล่ะก็ อุ๊บบ ฮือออ !!
เนส : เค้กทำไม ไม่นะ !!!
เบส : อย่าไปคนเดียวสิเนส มันอันตราย
เตย : รีบตามไปเร็ว บางที พวกนั้นอาจเป็นหมาป่าก็ได้
ทุกคนวิ่งกันไป ณ ห้อง โถง ห้อง หนึ่งแล้วพวกเขาก็พบว่า เค้กได้ถูกจัดการ ซะแล้วว
เตย : กรี๊ดดด ไม่เอาแล้วนะ เกมส์แบบนี้ ชั้นไม่เอาแล้ว
แม็ก : อย่าตกใจไปเลยครับ เราเพียงต้องหาหมาป่าเท่านั้น ไม่งั้นเราก็ต้องตาย ถ้าไม่อยากสูญเสียแบบนี้อีก
เราก้ต้องจับกลุ่มกันไว้ ส่วนคุณ นีส ผมก็พามาแล้วครับ
เนส :นายเจอนีสที่ไหน
แม็ก : พวกเราเจอกันที่ที่เหมือนห้องครัวอ่ะครับ ผมรู้สึกได้ถึงกลิ่นเหม็นๆ
ตอนแรกก็นึกว่ากลิ่นศพ ซะอีกไปๆมาๆ
ทุกคน ต่างจ้องไปที่แม็ก
แม็ก : มันคือกลิ่น.....ตดผมเองครับ
ทุกคน : อ่ะโธ่ !!
แม็ก : พอคุณนีสได้กลิ่นเค้าก้เลย ถีบผมซะกระเด็นเลย แต่ที่น่าแปลก
คือสิ่งที่อยู่ในตู้แช่ อ่ะครับ
เนส : มันคืออะไรเหรอ
แม็ก :ในนั้นมีแต่พวกเนื้อคน กระดูก ขา หัว ลูกตา ผมเองเห็นแล้วยังแทบเป็นลม
พอคุนีสเห็นก็สลบไปเลย ผมเลยต้องแบกเธอมาที่นี่
อ้าวว่าแต่ แบงค์คุงเป็นอะไรเหรอครับ
เตย : มันตกใจที่จับมือกับผีเลยสลบไปแล้วน่ะ
ไลท์ : กรี๊ดดดดดดด !!!
เนส : นั่นเสียงไลท์นี่นา

ตอนหน้า จะเกิดไรขึ้นกับไลท์ ต้องติดตามตอนต่อไป

O_O



แม็กตด

กำ ไลท์

เฮ้ยเนสไมผมกรี๊ดฟะ

ตอนที่ 4 KEY !!!
ทุกคนต่างวิ่งเข้าไป ณ ห้องห้องหนึ่งที่มีเสียง กรีดร้องของไลท์
เนส : ไลท์เป็นอะไรรึเปล่า
เบส : ไลท์ นายยยังอยู่ครบนะ
ไลท์ : กรี๊ดดด !! นี่มันดีวีดีนู๊ดของ อุเมะโมริ เก็นตะ
เตย : เล่นบ้าอะไรของเธอ ผัวะ
เตยตบหน้าไลท์เข้าด้วยความโมโห
ไลท์: คนที่เอาพวกเรามาที่นี่มีสนิยมที่ดีจัง อยากเป็นเพื่อนด้วยจังเลย > <
เนส : คิดในแง่ดี เราก็เจอไลท์แล้ว ที่เหลือก็ภีม ล่อน ต่าย
นีส :ที่นี่ที่ไหน รึว่าชั้นตายไปแล้ว
เนส : รู้สึกตัวแล้วเหรอครับ คนสวย
นีส : อ่อค่ะ คุณสุดหล่อ
ทันใดนั้นเองเบสก็เกิดความหื่นขึ้นมา กระชากเสื้อนีส
นีส : กรี๊ดด !! คนโรคจิต
เบส : ไม่ใช่นะพี่นีส คือว่าตรง หน้าอกพี่นีสมันมีอะไรแปลกๆติดอยู่อ่ะครับ
เตย : โหห ของชั้นไม่ดึงดูดเบสเลยลามกไปดูของพี่นีสสินะ
เบส : ไม่ใช่นะ !!
เนส : อันแน่ !! จะควบ 2 เลยรึไง แก นีสน่ะ ชั้นจะจีบ ส่วนเตยชั้นก็จะจีบ
เบส : นายจะจีบ 2 คนได้ไง แบบนี้จะแต่งงานยังไง
เนส : กฏหมายของโลกนี้มีเขียนไว้ด้วยเหรอ ว่า เจ้าสาวจำเป็นต้องมีคน 1 คนเท่านั้น
เบส : ชิส์ ไม่แบ่งเลยนะ
เนส : อยู่แล้วล่ะ
ไลท์ : เลิกบ้าซะทีเถอะลอง เอาไอ้นั่นไปจ่อที่ประตูสิ ชั้นว่ามันต้องเปิดประตูได้แน่
นีส : อ่ะจ๊ะ
เนส : แจ๋ววว เปิดได้ด้วย
แม็ก : นี่มันห้องอะไรน่ะ เปิดไฟทีสิ
เตย : อืมม
เบส : อย่าเปิดนะเตยย.!!!
เตย : เอ๋
พอเตยเปิดไฟขึ้นก็มีลูกธนูพุ่งเข้ามาหาเตย
เบส : ระวัง อุ๊บบบบ !!!
เนส : เห้ยย เบส
ไลท์ (คิด) : นั่นหนังสืออะไรน่ะ
แม็ก : ดูอะไรอยู่เหรอ ไลท์คุง
ไลท์ : นี่นมัน ประวัติของทุกคน แล้วนี่คือ สถานที่ที่พวกเราอยู่
แม็ก : รึว่าที่นี่คือ..
ไลท์ : ใช่ ที่นี่คือ คฤหาสน์ CEO ของพวกเราเอง
แม็ก : งั้นก็ง่ายล่ะสิ แบบนี้เราก็ออกไปได้แล้ว
ไลท์ : ไม่ใช่ คฤหาสน์นี้น่ะ เปน คฤหาสน์ที่พวกเรากะว่าจะย้ายมาอยู่ที่นี่กัน แล้วที่นี่ ก็ถูกออกแบบโดย
วิศวะกรณ์ที่เก่งที่สุดในโลก อีกอย่าง ที่นี่ ก็ไม่มีใครรู้ทางเลย รวมถึงระบบ อุปกรณ์ ที่ถูกติดตั้งไว้
เนส : นายบอกว่าที่นี่คือ คฤหาสน์ CEO หลังใหม่ใช่ไหม
ไลท์ : อืมมม แสดงว่าที่พวกเราหลับกันไปต้องมีคน แอบไปจัดการ อะไรในห้องต่างๆแน่
เบส : ถ้าอย่างนั้น แล้วมีห้องนี้ได้ยังไง แล้วพวก ซากศพที่แม็กเจอนายจะอธิบายว่ายังไง
ไลท์ : มันก็หมายความว่าอย่างเดียวเท่านั้น คือ ศพพวกนั้นคือ คนที่มาเล่นเกมส์ก่อนหน้านี้
หมาป่า มันใช้ที่นี่ เป็นสถานที่เล่นเกมส์ งั้นก็แปลว่า คนร้าย เป็น 1 ใน พวกเรา CEO ไงล่ะ
เนส : จริงสิ ชั้นเอาโทรศัพท์มาด้วยนี่ เรารีบโทรแจ้งตำรวจเถอะ เอ๋ !!!!
เบส : โทรศัพท์หายไปใช่ไหมล่ะ ของชั้นเองก็หาย
เตย: เอ่อชั้นก็เจอ บาร์โค้ดของชั้นแล้วล่ะ มันอยู่ที่คอ
แม็ก : ของผม อยู่ที่ หน้าผากครับ
เบส: ชั้นเองก็เจอแล้ว อยู่ที่มือ
เนส : ของชั้นอยู่ที่ ขา
ทักจัง : หวา ไม่จริงงง !!! TT^TT ของชั้นอยู่ที่ บั้นท้าย
ไลท์ : ของผมอยู่ที่ ท้อง
เนส : เรามีกุญแจ อยู่ 6 ดอก เราต้องใช้กันอย่างระมัดระวัง ที่สุด ไม่จำเป็นอย่าใช้นะ
ทุกคน : อืมมม

= =''

ทำไมผมต้องตดด้วยครับ

พอเดาออกแล้วใครเป็นหมาป่าคิดว่านะ

คิดภาพแม็กมีบาร์โค้ดอยุที่หน้าผาก

กำ DVDอะไรเนี่ย เปลี่ยนเป็นDVDชินเคนเจอร์ตอนพิเศษไฮเปอร์ชินเคนโกลด์ที่เก็นตะเด่นแทนสิ